Afwijkend mondgedrag

Onder afwijkende mondgewoonten wordt o.a. verstaan: duimen, habitueel mondademen, nagelbijten, verkeerde tongligging in rust, problemen bij het slikken, overmatig speekselverlies, afwijkend kauwen. Deze mondgewoonten zijn van invloed op het spreken en kunnen een spraakprobleem als gevolg hebben.
Het is daarom belangrijk dat deze gedragingen in kaart gebracht worden en meegenomen in de behandeling, aangezien zij het spraakprobleem mogelijk in stand houden.
Afwijkend mondgedrag kan tevens leiden tot afwijkende kaak- en/of gebitsstand. In dat geval werken wij graag samen met tandarts/orthodontist om zo de afwijking m.b.t. de spieren in en om het mondgebied tijdig te signaleren en aan te pakken.
  
Download informatie Afwijkende Mondgewoonten

OMFT

Met het ouder worden kunnen er veranderingen plaatsvinden aan het gebit of in de mond. In de praktijk wordt o.a. gewerkt met OMFT (Oro-Myofunctionele Therapie), een oefentherapie die gericht is op het herstellen van een verstoord evenwicht in het functioneren van de spieren in en om het mondgebied.
Ons team heeft zich middels cursussen gespecialiseerd in deze aanpak. Wij beschikken over een uitgebreid pakket aan onderzoeks- en behandelmateriaal om deze behandeling op een zinvolle manier invulling te geven en resultaten meetbaar en inzichtelijk te maken.

Download informatie OMFT artikel 1   -   artikel 2  -  artikel 3  -  artikel 4 

Eet- en drinkproblemen

Eet- en drinkproblemen kunnen op alle leeftijden voorkomen.
U kunt bij ons terecht met (zeer) jonge kinderen waarbij er problemen zijn met het eten, drinken, speekselverlies en/of de sensomotoriek.
Maar ook op volwassen leeftijd kunnen er zich problemen op dit vlak voordoen, bijvoorbeeld na een neurologische aandoening of ziekte (bijvoorbeeld door een beroerte, ongeval, of een aandoening van het zenuwstelsel zoals MS, Parkinson, A.L.S.).
Slikstoornissen kunnen ontstaan door veranderingen in de structuren van de mond, de keel en het strottenhoofd. Er kunnen problemen ontstaan in de aansturing van de spieren, of er kan sprake zijn van een plaatselijke beschadiging waardoor het slikken minder goed gaat.